Kantonrechtersformule oude weging jaren

De kantonrechtersformule komt voort uit jurisprudentie. Door de kritiek over de grote verschillen in toegekende schadeloosstellingen besloot men per 1 januari 1997 een formule te hanteren. Dit is de oude kantonrechtersformule.  Zo kwam er meer duidelijkheid en uniformiteit wat betreft de schadeloosstelling bij ontslag. 

Met de kantonrechtersformule oude weging jaren wordt de oude kantonrechtersformule bedoeld. Tot en met 2008 geldt de formule A x B x C

Waarbij;

A = Aantal gewogen dienstjaren
B = Beloning per maand (bruto)
C = Correctiefactor

A = aantal gewogen dienstjaren

Voor de berekening van A wordt de diensttijd afgerond op hele jaren. Vervolgens worden de dienstjaren gewogen.  De dienstjaren in de kantonrechtersformule 2008 worden als volgt gewogen:

Voorbeeld kantonrechtersformule 2008: 

Het aantal gewogen dienstjaren voor een werknemer van 54 jaar met 17 dienstjaren:

(3*1) + (10*1,5) + (4*2) = 26 gewogen dienstjaren 

B = bruto beloning per maand

C = correctiefactor

De correctiefactor is de variabele in de kantonrechtersformule. Bij een neutrale of kleurloze ontbinding zijn beide partijen ‘even schuldig’ en is de correctiefactor gelijk aan 1. Uit de praktijk blijkt dat de correctiefactor zelden hoger is dan 2. 

De kantonrechtersformule oude weging jaren staat bekend als de oude kantonrechtersformule. Deze oude kantonrechtersformule wordt nog veel gebruikt in een sociaal plan. Een sociaal plan regelt de voorzieningen waarop werknemers recht hebben bij een collectief ontslag.  De oude kantonrechtersformule is meestal gunstiger dan de nieuwe kantonrechtersformule.